Gister vroeg Oliver de hele tijd om wortels, het duurde even voor ik begreep dat hij geïnspireerd was geraakt door het maaltje van Leopold. "Ik vind Leopold echt fantastisch." verzuchte de vierjarige net terwijl hij op een krukje voor het huis stond, stiekem worden de afspraken over het niet aankomen af en toe overtreden, want wat zou er toch in alle laatjes zitten?
Vandaag geen briefje van de muis in kwestie, maar hij heeft ons zeker weer weten te verrassen want op de overloop heeft hij een ezel staan met potlood tekening. We zien twee muisjes poot in poot, hun staartjes vormen een hart, maar misschien zien wij dat er gewoon in. Het blijft toch een beetje een thema voor hem op het moment, misschien kan iemand Robert ten Brink even inschakelen, "want niemand mag met kerst alleen zijn."
